آشنای دل

هویت عاشقان پاک ایران زمین

انگار هویت عاشقان پاک و جان برکف ایران زمین ، را ز یاد برده اند

آنان که میراث حرص و قدرت و هوس ، ز قوم ثمود و عاد برده اند

فریاد که ما در مسیر فتح الفتو ح ز بابل و توران و سایر بلاد گذشته ایم

ای وای که آرش و منشور کوروش و حقوق بشر را ز یاد برده اند

ما د ر پی جنگ نبوده ایم و در دفاعی بزرگ ، ز جانها گذشته ایم

انگار که دلیران دشتی و قشقایی و مردان جنگلی را ، ز یاد برده اند

ما کی وطن فروش بوده ایم، نه از تبار قاجار عیاش و سر سپرده ایم

باز خو نهای امیر کبیر و مدرس و شیران این وطن را ز یاد برده اند

ما در مسیر عبور از نامردمیهای این روزگار جاهلی و غریب ، ایستاده ایم

هشت سال دفاع مقدس و چمران وهمت و باکری را ز یاد برده اند

ما سالکان طریق حق ، با عبور از مرز جانهای خود ، همیشه زنده ایم

گویی که صبر مادران و خون شهید و ایثار جانبر کفان را ز یاد برده اند

فریاد میزنم تا بشنو ند دیو و د دهای صاحب قدر ت ، در این جهان

انگار هویت عاشقان پاک و جان برکف ایران زمین را ز یاد برده اند

اکبر چالیک سی ام دیماه نود ودو شمسی

برچسب‌ها: غزل, دلنوشته اکبر چالیک

مدتها فکر میکردم که اگر تولد را یک اتفاق ساده یا فراتر از آن هدیه ای از جانب خدا دانست

پس فقط میماند چگونه زیستن و در آخر هم جان به جان آفرین تسلیم کردن

و پایان یک زندگی و دیگر، قبر و برزخ و معاد که بعدا بسراغ آدمها میآید .

اما بعدها فهمیدم که به دنیا آمدن بعد از پیمان الست که فر زندان آدم به خداوند قول دادند

که در زمین فساد و خونریزی نکنند ، معنایی دیگر پیدا میکند فراتر از فکری که میکردم :

بدین معنی که حضرت باریتعالی با هدیه متولد شدن فرصتی استثنایی برای ما فراهم کرد ه

تا به پیمان خود عمل کنیم و هرگاه هم که صلاح بداند هدیه ی خود یعنی جان آدمی را باز می ستاند که:

(انا لله وانا الیه راجعون )

و چه زیباست که ما سر افراز و با افتخار درانتهای مسافرت شصت یا هفتاد ساله خود در دنیا ،این

هدیه الهی را با رسیدن به کمال بعد از هبوط و سقوط ، با افتخار تقدیم پروردگار بخشنده و مهربان کنیم.

و این دو بیتی با نام سرچشمه ی معرفت حاصل نگاه من به موضوع مطرح شده است :

سرچشمه ی معرفت

مرا تا به سر چشمه ی معرفت رهنمایی نما ... بیا و دلم را به لطف نگاهت خدایی نما

دو دستم چو از آسمان بلند تو کوتاه شد... مرا تا به عرش الهی ، خودت رهنمایی نما

وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَكَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا

و تو بر خدای زنده ی ابدی که هرگز نمیرد توکل کن و به ستایش او ،وی را تسبیح

و تنزیه گو ، و هم او که به گناه بندگانش آگاه است ، کفایت است

سوره فرقان آیه ۵۸

اکبر چالیک سی ام بهمن نود دو شمسی

سعدی شاعر شیرازی درباره شخصیت حضرت محمد «ص» اینطور سروده است:

بلغ العلی بکماله

کشف الدجی بجماله

حسنت جمیع خصاله

صلو علیه و آله :

(پیامبر «ص») به خاطر کمالش به بلندپایگی رسید و نور چهره اش تاریکی را زدود.

تمام رفتار و کردار او نیکوست. بر او و خاندانش سلا م و درود بفرستید

تک درخت پیر

تک درختی پیر هستم،قصه ها در دل نهفتم با شما

هرچه خوبی بود گفتم،غصه رادردل نهفتم باشما

ازتمام عهد وپیمانهاکه پیشم بسته میشد واقفم

لیک آن پیمان شکستن ها،درون دل نهفتم باشما

زیر باران گریه کردم ، با بهاران خنده کردم

قصه های پر زدرد و غصه رادر دل نهفتم باشما

لذت دیدار یاران فرصتی زیبا برای خنده بود

گریه ی فصل جدایی را به دل آخر نهفتم با شما

حال پیر و سخت دلگیر م ، وفاداری کجاست

قصه ی درد و فراق آخر نگفتم با شما

اکبر چالیک

بیست هشتم دیماه نود ودو شمسی

نگار خوش ادا

این کوچه باغ زیبا دل ما را ربوده است

زیرا محل گذر آن نگار خو ش ادا بوده است

حالا که راه ورسم دلش را زما سوا نموده یار

گویید چه سازم که عمری دلم با شما بوده است

اکبر چالیک بیست و هشتم دیماه نود و دو شمسی

قلب من

قلب من جانا برای عشق تو هی میتپد حالا ببین

روز و شب تنها برای دیدنت هی میتپد حالا ببین

این دل بیچاره با لطفت به آرامش رسد ، ای نازنین

با ا میدی بر نگاهت ، دائما هی میتپد حالا ببین

اکبر چالیک بیست و هفتم دیماه نود ودو شمسی

تحویل سال ۱۳۹۳ شمسی۲۰:۲۰:۲۰

تو این یکی دو روز گذشته شنیدم که میگن تحویل سال جدید

در ساعت بیست و بیست دقیقه و بیست ثانیه روز ۲۹ اسفند است

و مرا براین امر واداشت تا مطلبی نچندان دلچسب را بریتان بنویسم

سال نو بیست و شما بیست و همه احوال بیست

مرغ بیست و پسته بیست و سایر اقلام بیست

هرکه تعبیری کند ازاین تحول، بازهم جانا ببین

با توکل بر خدا بنما تو این احوال بیست

درود بر دوستان هیسشه بیست

روز و ساعت تحویل سال 93

اکبر چالیک بیست و هفتم دیماه نود ودو شمسی

شبی بارانی

شیشه ی اندیشه ام جانا  ، ببین نا   گه شکست*** تیر عشقت دلبرا ، براین تن و جانم نشست

رهرو عشقم ،کزان القاب زیبایت هوید ا میشود

وآنکسی هم از کلامت   دو ر شد ، ازهم گسست

دل خوشم با معجزت قرآن ، دلم با یاد توست

          زانچه قرآنت بگفت آرام جان ،  بردل نشست

با   نگاهی جان فزا   ،   این هستیم تفسیر شد *** در شبی    بارانی از لطف   تو در روز   الست

ما همه مشتاق تو ، در عهد و پیمانیم تا سر حد جا  ن ***لطف تو   ، راه شیاطین را براین دلها ببست

سالکیم و   دل به الطاف    خدایی   بسته ایم

فرصتی  تا نشکنیم آن عهد خود   را در   الست

اکبر چالیک بیست و پنجم دیماه نود و دو شمسی

یکی بود یکی نبود ، پدر م آدم بود ، مادرم حوا بود ، مادری زیبا بود

سیب سرخ از پدرم ، آدم ، خواست ، پدرم عاشق بود

عاشقی لایق بود ، کاملا صادق بود

او نمی خواست که یکدم دل معشوق خودش را شکند

دل او هم لرزید ، شاید او میترسید و به ابلیس نگاهی انداخت ، در دلش غوغا بود

چاره ی عاشق چیست ؟ حرف معشوق خریدن دارد ، خواهش یارشنیدن دارد

سیب سرخ است دگر چاره کجاست ؟ کوچه باغی که مرا دورکند از در کاشانه کجاست؟

صاحب وسوسه اقدام نمود و دلش رام نمود و بگفتا برو منهم که در اینجا هستم

او که در خلقت آدم لحظه ای سجده نکرد ، باز هم وسوسه کرد و چنین زمزمه کرد

سیب سرخ است که آن یار تو را ، شاد کند ، میوه اش عمر تو بسیار کند ،

برو من باز کنارت هستم دست در دست تو من باز کنارت هستم

دست بر میوه ی ممنوعه زد و آدم وحوا خوردند ، ناگهان عرش خدایی لرزید ،

و برون کرد خدا ،آدم و حوا ز بهشت ، قصه ی تلخ هبوط ، شد سر آغاز سقوط

غم دیرینه ، به دل سخت نشست ، شد زمین جایگه رانده ی آن باغ بهشت

این ندا از طرف حضرت حق ، برسد باز بگوش

آی آدم تو بیا باز هواخوات منم ، در شب وروز و مناجات به همرات منم

پدرت گرچه که آن روضه ی رضوان به دو سیبی بفروخت

تو خلف باش ونماینده ی من باش و مرا باز بخوان ، که منت یار شوم

آسمان ما ل شماست ،جایگاه همگی روضه ی رضوان خداست

و بدانید که ابلیس به دنبال شماست

چه غریبانه سخن روی زمین میگویم :............ یکی بود یکی نبود

مادرم حوا بود ، سیب سرخ از پدرم ، آدم ، خواست

پدرم عاشق بود و.... چه سخت است سخن گفتن از راز هبوط ........

ولی ایکاش که ابلیس جفاکار نبود ، قصه ی رفتن از باغ بهشت از سر اجبار نبود

اکبر چالیک بیستم دیماه نود ودو شمسی

در پناه عشق دلبر

عشق تو یکباره آمد در وجودم جان گرفت

در شب ناباوری هم دین و هم ایمان گرفت

لب به لب بنهاده تا عرش از پی آن نازنین

در کویرجان بلطفت قطره ای باران گرفت

در شب غم شورشی افتاد در هفت آسمان

جام را از حضرتش با دیده ی گریان گرفت

جان دمیداز نو به دل از بوسه ی شکر لبان

در پناه بوسه هایش قدرت ایمان گرفت

قسمت ما را ببین لطف خدا یی را چنین

کز نگاه چشم مست دلبر مستان گرفت

شورشی کز روز اول بر دلم افتاده بود

حاجتش راعاقبت در کلبه ی احزان گرفت

گردش این روزگار و چرخش دور زمین

طاقت صبر و تحمل از تن و از جان گرفت

مهر ایزد را طلب تا موعد دیدار دوست

وعده ی جام الست از ساقی مستان گرفت

شرم دارم ز آن نگاه پر ز معنی تا سحر

چونکه طاقت را زدل درموسم هجران گرفت

در پناه عشق دلبر میزنم فریاد حالا بشنوید

سالک امشب با نگاه وجام ساقی جان گرفت

عکس متحرک باران

اکبر چالیک بیستم دیماه نود ودو شمسی

روزهای برفی

توی این روزهای برفی تو بیا شکر خدا کن

سر تو به سجده بگذار تو بیا شکر خدا کن

نگو سخت شده تردد ، زندگی تو هم پیچیده

آب و برق و نون فراوون تو بیا شکر خدا کن

کبر چالیک هیجدهم دیماه نود د دو شمسی

دل من تنگه عزیزم

دل من تنگه عزیزم ، بی تو من زار و حزینم

از همون لحظه که رفتی ، تو قفس نقش زمینم

شب و روز م شده گریه ، بخدا همش غمینم

بی نگات دارم میمیرم،نکنه نیای عزیزم ،

نفسم دوباره تنگه ، بی نفس دارم میمیرم

گلهای قشنگ مریم ، پیش پای تو میریزم

آسمونم شده ابری، دل گرفتار و اسیرم

آره عاشق و خرابم ، دنبال شعر ی وزینم

نور چشمی تو عزیزم ،منم عاشقت هنوزم

چه جوری بگم میسوزم، خونمو به پات میریزم

بیا از برق نگاهت ، دوباره یه جون بگیرم

به همون عهدی که بستیم ،دل من تنگه عزیزم

اگه صد بارم بگی نه ،عشق پاکو پات میریزم

به امید دیدنت باز ، عاشقونه اشک میریزم

دل من تنگه عزیزم دل من تنگه عزیزم

deltangi www.toopfun.com 2 اس ام اس دلتنگی و غریبی

اکبر چالیک شانزدهم دیماه نود و دو شمسی

گذر گاه رندان با صفا

بنگر که اینجا گذر گاه رندان با صفاست

بنگر که در و دیوار اینجا ، چقدر آشناست

به غفلت عبور مکن دلا ، که در روزگار قدیم

پهلوانی عبورکرده از اینجا، که بسیارآشناست

اکبر چالیک چهاردهم دیماه نود و دو شمسی

هویت عاشقان ایران زمین

انگار هویت عاشقان پاک و جان برکف ایران زمین ، را ز یاد برده اند

آنان که میراث حرص و قدرت و هوس ، ز قوم ثمود و عاد برده اند

زنهار که ما در مسیر فتح الفتو ح ز بابل و توران و سایر بلاد گذشته ایم