روایاتی از پیامبر اعظم حضرت محمد (ص) (برداشت از اینترنت)

 

رسول خدا (صلي الله عليه و آله) فرمودند :

در باغهای بهشت بروید و استفاده کنید،عرض کردند باغهای بهشت چیست ؟

فرمود: ذکر خدا در هر شام و سحر بگویید و به یاد خدا باشید.

ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 148

رسول خدا (صلي الله عليه و آله) :

هرکس بخواهد بفهمد درجه اش در پیشگاه خدا چیست ( چه درجه ای پیش خدا دارد )

نگاه کند ببیند منزلت خدا درنزد اوچقدراست،زیراکه خدای تعالی بنده رااحترام میکند

 به همان اندازه که بنده حرمت خدا را نگاه دارد.

 ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 148

رسول خدا (صلي الله عليه و آله) :

 همانا فرشتگان بر مجلسها و انجمنهای ذکرخدا میگذرند و برفراز سرآنان می ایستند

بواسطه گریه آنان گریه میکنند و بر دعای آنان آمین می گویند.

ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 150

با تشکر از سرکار خانم معصومه نور خواه(بابت روایات ارسالی) 

مدیر سایت :

http://masoomtaren.blogfa.com/

عاشقم برهمه عالم ،که همه عالم از اوست

با آن تصاویر و طرحهای زیبایی که بنده غالبا از آنها در وبلاگ آشنای دل استفاده میکنم 

تا بنده نشویم ، تابنده نشویم یعنی چه ؟

بسم الله النور

 تا بنده نشویم ، تابنده نشویم  یعنی چه ؟    

طرح سئوال ازآقای فرهاد سلیمی (محبوب حق)

 جواب در حد بضاعت ازاکبر چالیک( آشنای دل )

  برای بنده شدن ابتدا با ید خود را شناخت و بعد خالق را، که درگذراز وادی خودشناسی

 اگرجستجوی خدا وایمان واقعی دروجود انسان متجلی شود وآدمی با غلبه برنفس اماره

و دوری ازشیاطین با تمام وجود توحید را فریاد کند ، خداوند عزوجل نورایمان واقعی را

دردل وچهره مومن متجلی میسازد .

سالک اگربنده شد وآدم شد حتما تابنده هم خواهد شد.

 دلیل واضحی دارم،چون سالهای زیادی،با دوستانم که تک تک در جبهه شهید شدند

  روزوشبها را گذراندم و روزی که قراربودآنها شهید شوند هم چهره وهم اعمالشان 

  به گونه ای منوربه انوارذات اقدس الهی شده و چهره ای آسمانی پیدا میکردند

  که به قول بچه قدیمیای جنگ ، نور بالا میزدند

  لازم به ذکر است نه تنها در دوران جنگ حتی برخی افراد عادی ومتقی درشهرها

را نیز بارها چنین مشاهد ه کرده ام ،که هم بنده خالص خدا شدند هم تابنده شدند و

 هم اکنون یادشان آرامش بخش و راهنمای دلهای مومنین به خدای واحد میباشد و

 درجوارحق تعالی چون شهیدان خدایی به استناد قرآن روزی میخورند .

   به قول خواجه ی اهل راز، حافظ شیرازی :

 در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن ....شرط اول قدم آن است که مجنون باشی  

  هم دعا گوی شما انسانهای اهل دل هستم ،هم التماس دعا دارم 

  

اکبر چالیک بیست و چهار بهمن نود و دو شمسی شیراز 

شبی با قرآن

    

 وَ أَمَّا مَنْ ءَامَنَ وَ عَمِلَ صلِحاً فَلَهُ جَزَاءً الحُْسنى وَ سنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا یُسراً(88)
  
 و امـا کـسـى کـه ایـمان بیاورد و نیکو کردار باشد اورا نیکوترین اجر باشد .

و ما امررا براوسهل و آسان میگیریم(۸۸)  سوره کهف آیه ۸۸

  (قرآن عثمان طه ترجمه مرحوم الهی قمشه ای)

 وقتی هر کسی کار خوبی انجام داد از جانب خدا اجری به او داده خواهد شد وما نیز

بایداز وی قدردانی کنیم به استناد قرآن مجید و لاغیر.

 قلم اصیل و روان وبا قداست وامورخیراز جمله آموختن علم وعمل به آن و ازاین

قبیل اعمال ، بجز نشاندن مهرومحبت به دلهای تشنه ی معرفت انسانها  نیست و

آدمی را وا میدارد تا مرا تب اظهار تشکر و قدردانی خود را به آن اهل دل ابرازکند .

 پس جمله ی مولا علی ع که میفرماید : هرکسی کلمه ای به من بیاموزد تا آخرعمر

 مرا بنده ی خویش کرده نیز از بابت قدردانی مقام استاد نیکوکاری که ، با عشق

مراتب کمال را برای بندگان خدا فراهم میکند در این زمینه صادق است .

 

 اکبر چالیک چهاردهم بهمن نود و دو شمسی شیراز           

فصل رویش پیش روست (2)

 دوستان عزیز بعد از نوشتن مطلب فصل رویش(۱) که تقدیم شد به فکر فرورفته 

وباخود گفتم ما که در این مسیر تنها رها نشده ایم  البته به شرطی که به دور خود

 حصاری نکشیده و خود را از دیگران سوانکرده باشیم ،و اینرا باید خوب بفهمیم

که در مسیر سلوک الی الله ما هیچوقت تنها نیستیم و خداوند در همه حال مارا یاری

 میکند وبا ماست واین  ماهستیم که یافتن راه درست و نشانه کردن مقصد را نباید 

 فراموش کنیم همانگونه که خواجه ی اهل راز حافظ شیرازی میفرماید:

 یاربا ماست چه حاجت که زیادت طلبیم....دولت صحبت آن مونس جان ما را بس 

 نیست مارا بجزاز وصل تودرسرهوسی...این تجارت زمتاع دو جهان مارا بس

ازدر خویش خدایا به بهشتم مفرست ....که سر کوی تو از کون و مکان مارا بس  

و چه زیباست هنگامی که بنده مخلص خدا، درگذر از نفس اماره و نفس لوامه آیات

نورانی ۲۷تا ۳۰سوره الفجررابا گوش جان بشنود و حضرت حق وفرشتگان الهی

به استقبالش بیایند و به او سلام کنند: 

يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (27)ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً  مَّرْضِيَّةً  (28)

فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (29) وَادْخُلِي جَنَّتِي (30)

تو اى روح آرام‏يافته (27) به سوى پروردگارت بازگرد در حالى كه هم تو از او

خشنودی  و هم او از تو خشنود است، (28) پس در سلك بندگانم درآى، (29) 

و دربهشتم وارد شو (۳۰)

 تفسیرو تحلیل معنای آیات وآنچه گفته شد با خود شما عزیزان باشد.

 

اکبرچالیک هشتم بهمن نود ودو شمسی 

فصل رویش پیش روست (1)

 

   فصل رویش پیش روست(۱)

 دلتنگی و نگرانی واقعی وقتی است که تمام عمرت راطی کرده باشی و ره توشه ای 

 جمع نکرده باشی حتی یک شاخه گل سرخ آنهم در گذرگاههای چهارفصل دنیا که 

هی آمدند و هی رفتند . آنگاه است که با اندوه فراوان باید سربه زیر اندازی آنهم  

درپیشگاه خداوند بخشنده و مهربان 

بفرمایش مولا علی ع : (فرزندان آدم خواب هستند و هنگام مرگ بیدار میشوند )

با نفس و نفس ببین که درگیرشدیم

پا بند قفس ببین  که  زنجیر شدیم

 آن دم  که  دلم هوای رفتن میکرد

از خواب پریده بین چه تعبیر شدیم 

خدا را شکرکه شما عزیزان اهل دلید ودرفهم فصل رویش، ما نزد شما درس پس

میدهیم . این گذر زمان و از دست دادن فرصتها و ایستگاه های دنیوی که بلای جان

است را عرض میکنم  که باید مراقبت کنیم تا از شیطان رجیم در امان باشیم . 

 خدا وند به استناد قرآن بندگانش را تنها نمی گذارد مگر اینکه خودشان بخواهند و

 هیچ تحولی را ایجاد نمیکند مگر بندگانش که دارای اختیار هستند بخواهند و

 بیش از توان بندگانش هم تکلیفی از آنها نمی خواهد ،پس ملاحظه میکنید که  

 چه خدای خوبی داریم، او میخواهد با فهم و درک کامل به سمتش پرواز کنیم .

     
 پس نگرانی نیست چون درهر حالی خدا باماست وهر لحظه فصل رویشی تازه 

 از روز الست و در عالم ذرع ، در هنگام خلقت ، در شکم مادر ، در دنیا ،وقت مردن

 در قبر، در برزخ ، در محشر، درروز حسابرسی و در هنگام ورود به رضوان الهی و 

 بهره مندی از نعمات الهی......من الازل الی الابد خداوند بخشنده و مهربان با ماست .

  

اکبر چالیک هفتم بهمن نود و دو شمسی شیراز

سلام بر آفریننده گل سرخ

 

سلام بر آفریننده گل سرخ

 

اگر دنیا را محل گذر مسافران یک قطار که سیرالی الله میکنند تصور کنیم

باید درهرایستگاه حداقل یک (شاخه گل سرخ) تهیه کنیم تاوقتی به مقصد میرسیم

 مبادا با دستهای خالی به درگاه حضرت باریتعالی  شرف یاب شویم  

 در حقیقت ما  توشه راهی اندوخته ایم و آنرا تقدیم میکنیم به آن ساحت مقدس  

هر چند که دراین مسیرکوتاه خارهای روزگار دستهایمان را بسیار

 زخمی و خونین کرده باشند . 

زیرا همه از خداییم و بسوی او بازمیگردیم و باید با دستان پر باز گردیم

همیشه سرا فرازی با در دست داشتن (یک شاخه گل سرخ )

بهتر از سر به زیر انداختن با دستان خالیست

آنهم در محضر حق تعالی پس از رجوع بسویش  و سئوال از چگونه زیستن در مسیر

 

اکبر چالیک یکم بهمن نود ودو