سلماز من،سلماز من،

ای نوگل طناز من،ای سوز من ای ساز من،ای ناز من ای ناز من،

ای بهترین احساس من،ای آشنا با راز من،ای نغمه ی آواز من

امید من،غمخوار من،هستی همیشه یار من

ای دختر زیبای من،ای نوگل رعنای من،شیرین من فرهاد من،

خندان من ، گریان من،ای معنی پرواز من

 ای بهتر از این جان من،هستی سرو سامان من

میخوانم از جانم ترا ، ای نوگل بی ادعا، برخیزو یاری کن مرا

یکدم برایم کن دعا، تا آن کریم باصفا ، یاری کند این بنده را

جاری کند برآن لبان، دائم سرود خنده را،سازد برایت تا ابد آن دولت پاینده را

ای خوب من،محبوب من،ای هدیه از معبود من

سلماز من،سلماز من

 

این شعرهنگام تولد دختر کوچکم سلماز در فروردین ۱۳۷۶ سروده شده است

سلماز به زبان آذری یعنی همیشه بهار (پژمرده نمی شود)