آشنای دل

خاطرات یک زخم خورده عشق (4)

سلام برسربازان گمنام امام زمان (عج) این انسانهای پاک و بی ادعای ایران زمین

راستش قبل از اینکه ادامه خاطرات رو بگم با خودم فکر میکردم

که همه ی انسانها کامل نیستند  وهیچ فرد یا سیستم یا دولتی بی نقص نیست و

هرکدام به اندازه توان و درک و سهم خود از محیط  پیرامون خدمت کرده  یا ناتوان 

 بوده اند ، چه از لحاظ فکری وهمچنین عملی که طی این35 سال شدت و ضعف 

هم داشته است ، در اینجاست که ما باید به  ملت مقاوم ایران افتخار کنیم

که به فرمان امام خمینی( ره) درآن سالهای سخت، استقامت و پایداری کرده اند.

و به  روح فرزندان ایران زمین که امنیت را برای ما به ارمغان آورده اند درود بفرستیم

و بازهم بگوییم : امریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند. 

 
 راستش را بخواهید  توی فهم ودرک محیط پیرامون و مراقبت از درون موندم 

 واقعا همین فهمیدن خیلی سخته و خدا کنه بفهمیم و بمیریم نه اینکه یک عمرخودمون

  رو سرگرم دنیا کنیم یا به تعبیری خودمون رو بخواب بزنیم که اون موقع دیگه

 امکان نداره بیدار شد و تازه مشکل شروع میشه پس فهمیدن خودش حل یک

 مشکل هست ولی وقتی فهمیدی و نتونستی کاری بکنی باید خون دل بخوری ویا   

 به قول شهید حمید باکری جانشین فرماندهی لشکر۳۱عاشورا آن وقت دق خواهی کرد.  

پس بیایید با هم دعاکنیم : الهم ارزقنا توفیق الشهادت فی سبیلک

با این مقدمه میخواستم ذهن شمارو سوق بدم به سمت اینکه بعضی از شهدا خصوصا

شهید حمید باکری از جمله افرادی بودند که خوب میفهمیدند که چه اتفاقی افتاده و

در آینده چه خواهد شد و با پیش بینی حقیقت ، بصیرت و درک و فهم آن شهید والامقام 

را در ترسیم سالهای بعد از جنگ ، میتوان حالا به وضوح دید . 

که حقیقتی انکار ناپذیر است.ایشان قبل از شهادت چنین فرموده اند که :

بچه ها دعا کنید که خداوند شهادت را نصیب شما کند ، درغیر این صورت زمانی

فرامیرسد که جنگ تمام میشود و رزمندگان امروز سه دسته میشوند .

دسته ای به مخالفت با گذشته ی خود بر می خیزند و از گذشته ی خود پشیمان میشوند

د سته ای راه بی تفاوتی را برمی گزینند و در زندگی مادی غرق میشوند و همه

 چیز را فراموش میکنند.

دسته سوم به گذشته خود وفادار میمانند و احساس مسئولیت میکنند که از شدت

مصائب و غصه ها دق خواهند کرد . پس از خدا بخواهید که با وصال شهادت

از عواقب زندگی پس از جنگ در امان باشید چون عاقبت دو دسته اول ختم به خیر

 نخواهد شد و جزو دسته ی سوم ماندن هم بسیار سخت و دشوار خواهد بود.

حالا قضاوت با شما عزیزان محترم باشد تا قسمت بعدی( خاطرات یک زخم خورده عشق)

در انتها با تقدیم غزل مطلع عشق ،شمارا به خداوند خوبیها میسپارم.

مطلع عشق

بيا امشب مرا از خود رها كن** گرفتار تبي  بي  انتها  كن

 به فردا دلخوشم ديگر مگردان **مجازات  نگاهت را  روا  كن

ببين بيمار و زار و خسته ام من ** طبيبا  درد  بيمارت  دوا  كن

 در اين فرصت صداي خسته بشنو **به  گوشم  استجابت را  صدا كن

دمي ديگر مرا درمانده تر كن **در اين غربت بيا با ما وفا كن

 حديث مطرب و مي رفته از ياد **دمي با مي پرستان هم صفا كن

ببين سجاده رنگين شد به خونم **بیا امشب مرا حاجت روا كن

 بدور از نام  تو ما را چه  مانده ** ز دنيا جسم و جانم را سوا كن

دل  بيمار ما  درمان  ندارد ** بيا دل را به  دردت  مبتلا كن

بگستر خوان لطفت بر هزاران**مرا در ميكده  تنها  رها  كن

چو صد خرقه به تاراج ريا رفت ** ستمكاري نما بر ما جفا كن

 شبي ديگر ز نو آواره ام كن** مرا مهمان به جامي پر بلا كن

 حضورت عارضم اي مطلع عشق 

در عشقت  سا لکت را هم فنا كن

 اکبر چالیک پنجم بهمن نود ودو